เปรียบเทียบแป้งเจลาติไนซ์กับมอลโตเด็กตรินในการใช้เป็นตัวพาสำหรับพ่นแห้ง |
| โดย: รัตติกร ชัยโรจน์สัมพันธ์,ศรัญญา รัตนแสงหิรัญ ปีการศึกษา: 2542 กลุ่มที่: 30 อาจารย์ที่ปรึกษา: อำพล ไมตรีเวช , วราภรณ์ จรรยาประเสริฐ ภาควิชา: ภาควิชาเภสัชอุตสาหกรรม Keyword: , |
| บทคัดย่อ: โครงการพิเศษมีวัตถุประสงค์ที่จะศึกษาและเปรียบเทียบความสามารถในการเป็นตัวพาสำหรับการเตรียมสารพ่นแห้งของ Starch1500, maltodextrin และ Avicel PH101 โดยให้มีอัตราส่วนระหว่างตัวยากับสารตัวพาคือ 1:2, 1:4 และ 1:6 ตัวยาที่ใช้คือ ฟาโมติดีน เตรียมเป็นสารแขวนตะกอนในน้ำที่ความเข้มข้น15% นำมาพ่นแห้งที่อุณหภูมิของลมเข้า 250oC นำสารพ่นแห้งที่ได้มาตรวจหาปริมาณตัวยาด้วยHPLC และพัฒนาเพื่อนำมาตอกเม็ดด้วยวิธีตอกโดยตรง ผสมกับ Avicel PH102 0.5% aerosil และ 0.5% magnesium stearate ให้มีปริมาณตัวยา 40 มก.ต่อเม็ด ความสามารถในการไหลของ maltodextrin ในทุกอัตราส่วนต่ำมาก จึงไม่สามารถผลิตเป็นยาเม็ดได้ สำหรับ Starch 1500 สามารถนำมาตอกเม็ดได้ และที่สัดส่วน 1:2 ให้ยาเม็ดที่มีความแข็งใกล้เคียงกับสัดส่วนอื่นขณะที่แตกตัวได้ดีกว่า สำหรับสารพ่นแห้งที่ใช้ Avicel PH101 เป็นตัวพา ให้สารที่สามารถไหลได้ดีและไม่ยึดเกาะกัน เมื่อนำมาตอกเป็นเม็ด สามารถให้ยาเม็ดที่มีคุณสมบัติดีกว่าการใช้ Starch 1500 สัดส่วนระหว่างตัวยากับ Avicel PH101 ที่ 1:6 ให้ยาเม็ดแตกตัวดีที่สุด แต่แข็งน้อยกว่าสัดส่วนอื่น เชื่อว่าปริมาณการเติม Avicel PH102 ในขั้นตอนสุดท้ายมีอิทธิพลต่อความแข็งของยาเม็ด ในการทดสอบการละลายพบว่า การใช้ Starch1500 สัดส่วน1:2 ให้ปริมาณการปลดปล่อยที่ดีที่สุด การทำพ่นแห้งพบว่าให้ความแข็งและการปลดปล่อยที่ดีกว่าวิธีผสมร่วม |
| abstract: The aim of this project was to evaluate pregelatinized starch ( Starch®1500), maltodextrin and microcrystalline cellulose (Avicel®PH101) as carriers for spray drying. Ratios of active drug to the carrier were 1:2, 1:4 and 1:6. Famotidine, a water insoluble drug, was employed as model drug. The suspension was prepared at 15% solid content and sprayed through a two-fluid nozzle. Inlet temperature was controlled at 250oC. The drug content of the spray dried product was determined. The spay-dried products were mixed with 0.5% Aerosil, 0.5% magnesium stearate and Avicel PH102, then directly compressed into tablets of 40mg strength. All maltodextrin products exhibited very poor flowability and could not be tabletted. With Starch1500, at the ratio of 1:2, the tablets were of comparable hardness to the other ratios but exhibited faster disintegration. Avicel PH101 products were free flowing and superior to Starch1500 products with regard to tabletting properties. The drug to Avicel at the ratio of 1:6 showed the best disintegration but lower hardness than the other ratios. It was believed that the level of Avicel PH102 played a major role on the hardness. Dissolution results indicated that Starch1500 at the ratio of 1:2 was better than the others. The results also showed that co-sprayed products were better than physical mixtures. |
| . |